Warunki testu:

Przebieg wyprawy

12 marca 2019 roku ruszyliśmy z Pawłem Wichrem z Abisko w Szwecji na najbardziej znany i - jak twierdzi wielu- najpiękniejszy szlak trekkingowy w Szwecji - Kungsleden. Naszym zamiarem było dojechanie najdalej jak się da w ograniczonym czasie, jakim dysponowaliśmy. Chcieliśmy napawać się pięknymi widokami i pedałować przy zorzy polarnej, poczuć to, co spotkani na szlaku Norwegowie nazywali friluftsliv, czyli życiem wśród przyrody, tutaj naprawdę epickiej.

Warunki wyprawy

Warunki okazały się naprawdę ciężkie - przez dwa dni prowadziliśmy rowery w nieustającej zamieci, w temperaturze ok. -15 stopni (temperatura odczuwalna przy silnym wietrze trudna do zmierzenia). gdy wiatr ucichł, mogliśmy cieszyć się jazdą po zasypanym szlaku, szukając po omacku śladów psich zaprzęgów i skuterów śnieżnych. Choć kilkunastu narciarzy na szlaku początkowo patrzyło z pobłażaniem na nasze brnięcie przez śnieg, to ostatecznie rowery okazały się dużo szybsze od nart. W sumie przez 6 dni pokonaliśmy ok 150km, kończąc szlak w Nikkaluokta. To najpopularniejszy i podobno najpięknieszy fragment z 400km Kungsleden. Najniższa zanotowana temperatura: - 30 stopni.

Jak sprawdził się namiot Marabut Arco Red Line?

Namiot zimowy

Warunki zimowe w górach stawiają przed sprzętem nieco inne wymagania niż w tropikach czy na nizinach. Namiot ma być przede wszystkim wytrzymały, pozostałe wymagania są na dalszych miejscach. Nieszczególnie interesowała nas wentylacja, bo w warunkach zimowych praktycznie zawsze budzimy się ze szronem na twarzy. Dodatkowe wejście jest bardzo praktyczne, ale trudno mówić o drugim przedsionku - namiot i tak z reguły był z tej strony przysypany śniegiem.

Wygodne przedsionki

Główny przedsionek to cecha wyróżniająca tą konstrukcję i jeden z powodów, dla których tak ją lubię. Jest tu miejsce na wszystkie sakwy, torbę pełną śniegu do topienia i, co najważniejsze, kuchenkę gazową. Gotowanie jest bezpieczne nawet przy dużym wietrze, a otwarcie od góry wejścia umożliwia wydostanie się większości pary.

Arco Red Line zostało zaopatrzone w aż dwa wejścia w głównym przedsionku, co wydaje się ciekawym pomysłem, ale w praktyce nie wykorzystaliśmy tego ani razu, to trudne w warunkach zimowych, gdy trzeba przede wszystkim zapewnić stabilność konstrukcji i ochronę przed wiatrem. Szczerze mówiąc wolałbym pozostanie przy jednym wejściu i oszczędność tych kilku gramów na zamku. 

Niska waga bez kompromisów

Bałem się, że odchudzoną wagę namiotu uzyskano przez skrócenie rękawów śnieżnych, które zawsze były mocnym punktem wszystkich konstrukcji Marabuta. Na szczęście nic takiego się nie stało, rękawy są długie i łatwo je przysypywać śniegiem, dzięki czemu im bardziej sypie śniegiem, tym bardziej namiot jest stabilny. Tradycyjnie nie używaliśmy żadnych “śledzi”, ani śrub lodowych. Nie mieliśmy też z oczywistych względów szabli lodowych, kijków trekkingowych ani czekanów, którymi naciągamy konstrukcję w górach, a mimo to namiot był bardzo stabilny. Spaliśmy spokojnie nawet przy huraganowych wiatrach, mając pewność, że nasze schronienie wytrzyma. Spokój o dach nad głową to naprawdę bezcenny komfort. Cieńsza jest podłoga, ale w warunkach zimowych, na śniegu, ciężko ją jakkolwiek przebić.

 

Kieszenie

Zmodyfikowane zostały wewnętrzne kieszenie w namiocie. Tu zdania są podzielone - mi wydawały się one wygodne i intuicyjnie wrzucałem resztkami sił wszystkie szpargały w mój róg namiotu, natomiast mój partner Wicher nie mógł sobie z tym poradzić, narzekając na tą nowinkę. Obaj doceniliśmy “półeczkę” pod dachem namiotu, natomiast życzylibyśmy sobie, żeby była choć trochę większa (albo luźniej napięta, dzięki czemu czołówka i komórka nie wypadałyby z niej tak ochoczo).

 

Nowe worki

Od dobrych paru lat Marabut zaopatrza namioty w bardzo sensowne worki z paskami kompresyjnymi. W naszym przypadku okazały się one podwójnie praktyczne, bo dzięki nim bez problemu przytwierdzaliśmy namiot do kierownicy. Pełnił on rolę pełnoprawnej przedniej sakwy bikepackingowej. Można było położyć na niej panele słoneczne i wyglądać jak profesjonalny, nowoczesny podróżnik. W opakowaniu jest jeszcze dodatkowy pasek kompresyjny, który ratuje życie przy składaniu namiotu. Na Kungsleden panowały trudne warunki i nie mieliśmy możliwości suszyć go na słońcu, dlatego z każdym dniem robił się coraz cięższy i coraz trudniej było go składać, a potem upychać do wora, zwłaszcza przy -20 stopniach i skostniałych rękach. Dzięki paskowi było to znacznie prostsze.

Podsumowanie

Namiot  Arco Red Line to namiot wyprawowy i w takich warunkach sprawdza się naprawdę świetnie. Trudno się do czegoś naprawdę przyczepić, nawet waga, która zawsze jest dla nas największym problemem, w tym przypadku została znacząco zredukowana (choć widzę możliwości do dalszej redukcji). Jest to duża, szalenie wygodna i odporna na wiatr konstrukcja, która na pewno pojedzie z nami na kolejne zimowe wyprawy rowerowe i himalajskie. 


Tekst i fotografie: Jakub Rybicki